Dio serije članaka o |
islamu |
---|
Historija islama je historija islamske vjere i njenih sljedbenika muslimana a obuhvata aspekte političkog, socijalnog, ekonomskog i kulturnog razvoja islamske civilizacije. Islam i muslimani su u velikoj mjeri uticali na političku, ekonomsku i vojnu historiju Starog svijeta, posebno Bliskog Istoka, gdje leže njegovi korijeni. Iako se islam pojavio početkom 7. vijeka na području današnje Saudijske Arabije, u gradu Mekki, muslimani vjeruju a na to upućuje i Kur'an da islam nije nastao s islamskim poslanikom Muhammedom već da je to izvorno vjerovanje svih prijašnjih poslanika u islamu poput Isaa, Davuda, Musaa, Ibrahima, Nuha, Adema i drugih.[1][2][3]
Islam je nastao u današnjoj Saudijskoj Arabiji u ranom sedmom vijeku nove ere. Za manje od stotinu godina nakon smrti Muhammeda, islamsko carstvo se prostiralo od Andaluzije (Španija) na zapadu do Inda na istoku. Kasnija carstva kao što su Abasidsko, Fatimidsko, Almoravidsko, Seldžusko, Ajuransko, Adal, Varsagnali Carstvo u Somaliji, Mogulsko Carstvo u Indiji, Safavidsko Carstvo u Perziji i Osmansko Carstvo su bile utjecajne i ugledne sile u svijetu. Islamska civilizacija je izgradila mnogo centara kulture i nauke i proizvela poznate naučnike, astronome, matematičare, doktore i filozofe tokom zlatnog doba Islama. Tehnologija je cvjetala, bilo je ulaganja u ekonomsku infrastrukturu, kao što su sistemi za navodnjavanje i kanali; a važnost čitanja Kur'ana proizvela je relativno visok nivo pismenosti.
U kasnijem periodu, tokom srednjem vijeku, destruktivna Mongolska invazija sa istoka i gubitak stanovništva od strane crne smrti, znatno je oslabila tradicionalno središte islamskog svijeta, koje se prostire od Perzije do Egipta, a Osmansko Carstvo nije bilo u stanju da osvoji veći dio arapskog govornog područja i ponovo stvori islamski svijet moći, mada je bilo u stanju da savlada izazove ranog modernog doba.
Nakon Prvog svjetskog rata, Osmanlijske teritorije su podijeljene na nekoliko zemalja pod uvjetima Ugovora iz Sevresa.
Kasnije, u modernoj historiji (19. i 20. stoljeće), mnoge islamske regije su pale pod utjecaj ili direktnu kontrolu velikih sila. Njihovi napori u sticanju nezavisnosti i izgradnji modernih nacionalnih država tokom posljednja dva stoljeća još uvijek odjekuju svjetskom sadašnjicom kao i pojačani intenzitet sukoba koji su se javljali ili su još aktuelni u regijama kao što su Palestina, Kašmir, Xinjiang, Čečenija, Srednjoafrička Republika, Bosna i Hercegovina i Mjanmar. Naftni bum stabilizirao je arapske države Perzijskog zaliva, čineći ih najvećim svjetskim proizvođačima i izvoznicima nafte, čiji je fokus usmjeren na slobodnu trgovinu i turizam.[4][5]